- طبقه بندی روان کننده ها برا ساس گرانروی آنها (سیستم طبقه بندی SAE)
- گرانروی یکی از عامل های روانکاوی می باشد. از نقطه نظر دمای محیط و دمای عملیاتی موتور، این عامل از مشخصه های اولیه و اساسی در انتخاب روغن برای موتورها می باشد. حتی قبل از برپایی سیستم های طبقه بندی بر اساس سطح کارایی، تنها پارامتر انتخاب روان کننده ها، گرانروی بوده است. بر این اساس، نخستین بار انجمن مهندسین خودرو آمریکا (SAE) سیستم طبقه بندی روان کننده ها را بر مبنای محدوده گرانروی روغن ها در دماهای مختلف، ارائه کرد. در این سیستم طبقه بندی روغن ها به دو دسته کلی همراه با حروف W مانند 5W40، و فاقد حرف Wمانند SAE 40، تقسیم می شوند. روغن هایی که با حرف W (مخفف کلمه Winter به معنای زمستان) مشخص می شوند، برای کاربرد در دماهای پایین در نظر گرفته شده اند. این روغن ها بر اساس حداکثر گرانروی در دماهای زیر صفر (بیانگر استارت سرد خودروها) و حداقل گرانروی کینماتیک در دمای 100 درجه سانتی گراد (بیانگر کارکرد طبیعی موتور در حالت گرم) طبقه بندی شده است.
- آن دسته از روغن هایی که فاقد حرف W باشند، برای کار در دماهای بالا، بر حسب محدوده گرانروی در دمای 100 درجه سانتی گراد و حداقل گرانروی در دمای 150 درجه سانتی گراد تحت تنش برشی 106S-1،درجه بندی شده است.
- روغن های مولتی گرید یا چند درجه ای در این سیستم به روغن هایی گفته می شود که در دماهای پایین خصوصیات روغن های زمستانه (Wدار) و در دماهای بالا ویژگی روغن های تابستانه (فاقد حرف W) را دارا بوده و با ذکر هر دو درجه مربوطه مشخص می شوند. به طور نمونه، روغن 5W-40 در دماهای پایین گرانروی روغن 5W و در دمای های بالا مشخصات و ویژگی های روغن 40 را دارد.